کلینیک تخصصی درمان اول

انواع بیماری های مقاربتی

انواع بیماری های مقاربتی

کلینیک برتر 19 تیر 1404

مقاربت جنسی بخشی طبیعی از زندگی انسان است که برای بسیاری از افراد تجربه‌ای لذت‌بخش است، اما همچنین ممکن است با مشکلات و بیماری‌هایی همراه باشد. انواع بیماری‌های مقاربتی می‌تواند از عفونت‌های معمولی تا بیماری‌های خطرناک مانند ایدز متفاوت باشد. بسیاری از این بیماری‌ها بدون علائم هستند، بنابراین تشخیص به‌موقع و درمان مناسب نقش مهمی در حفظ سلامت جنسی دارد. در این مقاله به معرفی مهم‌ترین بیماری‌های مقاربتی، علائم و روش‌های درمان آن‌ها می‌پردازیم.

بیماری مقاربتی چیست؟

بیماری‌های مقاربتی یا جنسی، بیماری‌هایی هستند که از طریق رابطه جنسی منتقل می‌شوند. این بیماری‌ها شامل انواع عفونت‌های باکتریایی، ویروسی و انگلی هستند و اغلب بدون علامت هستند. از جمله این بیماری‌ها می‌توان به سیفیلیس، سوزاک، کلامیدیا، هرپس تناسلی، هپاتیت B و C و ایدز اشاره کرد. استفاده از کاندوم، واکسیناسیون و مراجعه منظم به مراکز بهداشتی برای غربالگری، از روش‌های مؤثر در پیشگیری از این بیماری‌هاست.

معرفی انواع بیماری‌های مقاربتی

سیفیلیس (Syphilis)

بیماری سیفلیس

سیفیلیس یک بیماری عفونی ناشی از باکتری ترپونما پالیدوم است. این بیماری به چهار مرحله تقسیم می‌شود. در مرحله اول، زخم بدون درد در ناحیه تناسلی ظاهر می‌شود. در مرحله دوم، بثورات پوستی در بدن به‌ویژه کف پا و دست مشاهده می‌شود. مرحله سوم می‌تواند به اعصاب، چشم و سایر اندام‌ها آسیب برساند. اگر درمان نشود، مرحله چهارم باعث آسیب جدی به قلب، مغز و کبد می‌شود. مراجعه فوری به پزشک در صورت مشاهده زخم یا ضایعه مشکوک ضروری است.

شپش ناحیه تناسلی (Pubic lice ‘crabs’)

شپش ناحیه تناسلی

شپش تناسلی، انگلی کوچک به شکل خرچنگ است که در موهای ناحیه تناسلی زندگی می‌کند. علائم آن شامل خارش شدید، قرمزی، زخم‌های کوچک و مشاهده تخم‌های چسبیده به موهاست. این انگل از طریق تماس جنسی یا استفاده از وسایل شخصی آلوده منتقل می‌شود. درمان با داروهای موضعی مانند پرمترین انجام می‌گیرد.

زگیل تناسلی (HPV)

زگیل تناسلی (HPV)

زگیل تناسلی بر اثر ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد می‌شود. گاهی بدون علامت است ولی می‌تواند باعث زگیل‌های برجسته در ناحیه تناسلی یا حتی سرطان دهانه رحم شود. درمان شامل فریز کردن، لیزر یا داروهای موضعی است. بهترین روش پیشگیری، دریافت واکسن HPV و استفاده از کاندوم است.

سوزاک (Gonorrhea)

سوزاک (Gonorrhea)

سوزاک یک بیماری باکتریایی است که در مردان با سوزش ادرار، ترشحات زیاد و درد بیضه‌ها ظاهر می‌شود. در زنان علائم خفیف‌تر است و شامل ترشحات غیرطبیعی و خونریزی بین قاعدگی‌هاست. در صورت عدم درمان، ممکن است عوارض جدی مانند نازایی یا عفونت لگنی رخ دهد. آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان آن مؤثر هستند.

هپاتیت بی (Hepatitis B)

هپاتیت بی (Hepatitis B)

هپاتیت B یک عفونت ویروسی کبدی است که از طریق تماس جنسی یا خون منتقل می‌شود. علائم آن شامل خستگی، زردی پوست و چشم‌ها، تب و درد عضلانی است. تزریق واکسن هپاتیت B روش مؤثر پیشگیری از آن است. در صورت ابتلا، درمان دارویی برای کنترل بیماری ضروری است.

هرپس تناسلی (Genital Herpes)

هرپس تناسلی (Genital Herpes)

هرپس تناسلی توسط ویروس HSV منتقل می‌شود و باعث بروز تاول‌های دردناک در ناحیه تناسلی می‌شود. این بیماری می‌تواند عودکننده باشد. علائم دیگر شامل تب، سردرد و خارش است. درمان قطعی ندارد ولی داروهای ضدویروسی شدت علائم و دفعات عود را کاهش می‌دهند.

کلامیدیا (Chlamydia)

کلامیدیا (Chlamydia)

کلامیدیا یک عفونت شایع باکتریایی است که اغلب بدون علامت است. در مردان باعث درد هنگام ادرار و ترشح می‌شود و در زنان ممکن است باعث ترشح غیرطبیعی واژن، درد لگنی و خونریزی شود. با آنتی‌بیوتیک درمان می‌شود و در صورت بی‌توجهی می‌تواند به ناباروری منجر شود.

ایدز (AIDS)

ایدز (AIDS)

ایدز بیماری پیشرفته‌ای است که بر اثر ویروس HIV ایجاد می‌شود. این ویروس با تضعیف سیستم ایمنی، بدن را مستعد عفونت‌های خطرناک و سرطان می‌کند. علائم اولیه شامل تب، خستگی و درد عضلانی است. درمان دارویی برای کنترل ویروس و جلوگیری از پیشرفت بیماری وجود دارد، اما درمان قطعی هنوز کشف نشده است.

روش‌های پیشگیری از بیماری‌های مقاربتی

  1. استفاده از کاندوم: محافظت در برابر اکثر بیماری‌های جنسی از جمله HIV و HPV را فراهم می‌کند.
  2. انجام آزمایش‌های منظم: غربالگری سالانه برای افراد فعال جنسی به‌ویژه با شرکای متعدد توصیه می‌شود.
  3. واکسیناسیون: واکسن‌هایی مانند HPV و هپاتیت B از عفونت‌های خطرناک پیشگیری می‌کنند.
  4. داشتن شریک جنسی پایدار: کاهش تعداد شرکای جنسی خطر ابتلا را کاهش می‌دهد.
  5. درمان به‌موقع: تشخیص سریع و درمان مناسب، از گسترش بیماری به دیگران جلوگیری می‌کند.

ترکیب این روش‌ها می‌تواند به طور مؤثری از شیوع بیماری‌های مقاربتی جلوگیری کند. در صورت مشاهده هر گونه علامت مشکوک، مراجعه به پزشک متخصص و پرهیز از خوددرمانی اهمیت زیادی دارد.


منبع: www.cdc.gov