مقاربت جنسی بخشی طبیعی از زندگی انسان است که برای بسیاری از افراد لذت‌بخش است، اما همچنین ممکن است با مشکلات و بیماری‌هایی همراه باشد. انواع بیماری های مقاربتی می‌تواند از عفونت‌های معمولی تا بیماریهای خطرناکی از جمله ایدز به شمار رود. با توجه به اینکه بسیاری از بیماریهای مقاربتی با علائم خفیف یا بدون علائم همراه هستند، تشخیص آنها و درمان به موقع می‌تواند در جلوگیری از پیشرفت آنها و حفظ سلامت جنسی کمک کند. در این مقاله به معرفی انواع بیماریهای مقاربتی، علائم و درمان آنها می‌پردازیم.
بیماری مقاربتی چیست؟
بیماری های مقاربتی یا بیماری های جنسی، بیماری هایی هستند که از طریق فعالیت جنسی به افراد منتقل می شوند. این بیماری ها شامل بیماری های باکتریایی، ویروسی و ایمنی-عفونی هستند و در بسیاری از موارد، علائمی ندارند و در نتیجه ممکن است بیمار بودن افراد را مخفی نگه دارند.
برخی از این بیماری ها شامل سیفیلیس، گونوره، کلامیدیا، هرپس تناسلی، هپاتیت ب و سی و ایدز هستند. برای جلوگیری از این بیماری ها، استفاده از روش های مختلف از جمله استفاده از کاندوم و واکسیناسیون پیشنهاد می شود. همچنین، باید به طور منظم از مراکز بهداشتی جهت آزمایش و درمان مراجعه کرد.
انواع بیماریهای مقاربتی چیست؟
بیماری های مقاربتی شامل بیماری هایی هستند که از طریق فعالیت های جنسی منتقل می‌شوند. در ادامه برخی از انواع این بیماری ها به همراه نام انگلیسی آنها و علائم آنها ذکر شده است:
سیفیلیس (Syphilis)
بیماری سیفیلیس یک بیماری مقاربتی است که ناشی از باکتری ترپونما پالیدوم می‌باشد. علائم این بیماری به چهار مرحله تقسیم می‌شود. در مرحله اول، زخم‌هایی با شکل دایره‌ای در محل عفونت (معمولاً ناحیه تناسلی) شکل می‌گیرند و به طور معمول بدون درد و خونریزی هستند.
در مرحله دوم، افتراقی از بیماری می‌تواند به صورت پوستی، موشکافی یا لکه‌های خشک در بدن، شامل دسته پا، پشت و پهلو، ایجاد شود. در مرحله سوم، عوارض نروتیک بروز می‌کند و ممکن است باعث اختلالات در سیستم عصبی مرکزی، بینایی و شنوایی شود. در مرحله چهارم، عوارض جانبی بیماری شدیدتر می‌شود و ممکن است باعث خرابی کبد، قلب و عروق شود. در صورت بروز هر یک از این علائم، لازم است که به پزشک متخصص مراجعه کنید.
شپش ناحیه تناسلی (Pubic lice (‘crabs’))
شپش ناحیه تناسلی یا “شپش خرچنگی” (به انگلیسی: Pubic lice یا ‘crabs’) یک نوع عفونت با انگل خارجی است که در محدوده ناحیه تناسلی و موهای عمومی نشتر است. این شپش‌ها به صورت کوچک و رنگ قهوه‌ای به شکل خرچنگ به نواحی مویی مربوطه الصاق می‌شوند و با خون میزبان خود تغذیه می‌کنند.
علائم شپش ناحیه تناسلی شامل خارش، قرمزی و تحریک در ناحیه تناسلی، موهای محل تلف شده و لطمه به پوست می‌باشد. شپش ناحیه تناسلی معمولاً از طریق تماس جنسی انتقال پیدا می‌کند، اما همچنین می‌تواند از طریق استفاده مشترک از اشیاء آلوده مانند لباس، حوله و غیره به دیگران منتقل شود. شپش ناحیه تناسلی با داروهایی که به عنوان محافظت در برابر شپش‌ها استفاده می‌شوند، مانند پرمترین (Permethrin) و مالاتیون (Malathion)، درمان می‌شود.
زگیل تناسلی (HPV)
بیماری زگیل تناسلی ناشی از عفونت ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) است. این ویروس که از طریق رابطه جنسی، تماس با پوست مبتلا و یا شیشه و ابزارهایی که به سلامتی شخص آلوده نیستند، به افراد سالم منتقل می‌شود. عفونت HPV ممکن است بدون علائم خاصی باشد ولی برخی از افراد ممکن است علائمی شامل زگیل‌های تناسلی، سرطان مجاری تناسلی و سایر علائم ارتباطی را تجربه کنند.
بیشتر موارد عفونت HPV به‌طور خودبخود بهبود می‌یابند و برای درمان آنتی‌بیوتیک‌ها کارآمد نیستند. با این حال، واکسن‌های HPV وجود دارند که در برخی از اقلیم‌ها پیشنهاد می‌شود و می‌توانند از عفونت و سرطان مجاری تناسلی جلوگیری کنند. بهترین روش برای پیشگیری از عفونت HPV جلوگیری از روابط جنسی با شخصی است که به آن عفونت دارد و استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری، مانند کاندوم، می‌باشد.
سوزاک (Gonorrhea)
بیماری مقاربتی سوزاک یا گونورها، بیماری عفونی ناشی از باکتری Neisseria gonorrhoeae است. در مردان، علائم آن شامل درد و سوزش هنگام ادرارکردن، افزایش ترشحات ادراری، درد و تورم در ناحیه آلت تناسلی و دیده شدن خون در ادرار می‌باشد.
در زنان، علائم آن ممکن است نامشخص باشد و یا شامل درد و سوزش هنگام ادرارکردن، ترشحات غیرطبیعی و خونریزی بین دوره‌های قاعدگی باشد. این بیماری می‌تواند در دهان، چشم‌ها، مقعد و حتی حنجره نیز عفونت ایجاد کند. در صورت عدم درمان، ممکن است منجر به عفونت‌های جدی تری مانند بیماری لگنی و عفونت‌های خونی شود. برای تشخیص و درمان سوزاک، بهترین راهکار مراجعه به پزشک است.
هپاتیت بی (Hepatitis B)
بیماری مقاربتی هپاتیت بی یک عفونت ویروسی است که باعث آسیب و التهاب کبد می‌شود. در بسیاری از موارد، بیماری هپاتیت بی به‌طور ناخودآگاه از طریق رابطه جنسی انتقال پیدا می‌کند. علائم هپاتیت بی ممکن است در مرحله اول کم و نامشخص باشد، اما به مرور زمان به شدت بیشتر خواهند شد.
برخی از علائم این بیماری شامل خستگی، تب، درد عضلانی، سردرد، تیرگی، افزایش حجم کبد، تیرگی مدفوع، ادرار تیره رنگ و زردی پوست و چشم ها است. بهترین راه پیشگیری از بیماری هپاتیت بی، استفاده از واکسن و رعایت اصول بهداشتی هنگام روابط جنسی است. در صورت شک به ابتلا به هپاتیت بی، باید به یک پزشک مراجعه کرده و در صورت تایید بیماری، درمانی مناسب را شروع کنید.
هرپس تناسلی (Genital Herpes)
بیماری هرپس تناسلی یا جنسی به وسیله ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) ایجاد می‌شود و بیشتر به وسیله فعالیت جنسی منتقل می‌شود. علائم این بیماری شامل قرمزی، خارش و تورم در ناحیه تناسلی، درد و سوزش هنگام ادرار کردن، ضایعات پوستی در ناحیه تناسلی و زخم‌های دردناک در ناحیه تناسلی و محیط کمر و باسن است.
همچنین، در برخی موارد ممکن است علائمی مانند تب، سردرد و خستگی نیز مشاهده شود. هرپس تناسلی قابل درمان است، اما وجود یکبار وارد شده به بدن، باقی می‌ماند و در برخی موارد ممکن است به صورت بازگشتی باعث عود بیماری شود.
کلامیدیا (Chlamydia)
بیماری مقاربتی کلامیدیا یک بیماری عفونی ناشی از باکتری کلامیدیا تراکوماتیس است که بیشتر به صورت خفی در مردان و زنان دیده می‌شود. علائم این بیماری در مردان شامل ادرار کم، سوزش در هنگام ادرارکردن، درد و تورم غدد لگنی و سرخی و التهاب در سر و قسمت دماغه اسکرتال می‌شود.
در زنان، این بیماری ممکن است بدون علائم باشد اما در بعضی موارد ممکن است با سوزش و خارش در منطقه تناسلی، خروجی بیش از حد از واژن و خونریزی بعد از رابطه جنسی همراه باشد. در صورت بروز هر گونه علائم مشابه، بهتر است به پزشک متخصص مراجعه کنید.
ایدز (AIDS)
بیماری ایدز یا عفونت HIV، یک بیماری ویروسی است که به وسیله ویروس اچ‌آی‌وی (HIV) ایجاد می‌شود. علائم آن ممکن است در ابتدا کمتر قابل تشخیص باشد و شامل تب، خستگی، گلو درد، سرفه، درد عضلانی و پوستی باشد.
با گذر زمان، بیماری به سختی‌های بیشتری، مانند عفونت‌های پوستی و قلبی، سرطان و نارسایی ایمنی سیستمیک منجر می‌شود. در حال حاضر هیچ درمان کامل برای این بیماری وجود ندارد، اما درمان‌هایی وجود دارند که می‌تواند شدت علائم را کاهش دهد و از پیشرفت بیماری جلوگیری کند.
همچنین، استفاده از روش‌های پیشگیری مانند استفاده از کاندوم در هنگام رابطه جنسی و استفاده از سوزن‌های تمیز و استریل در عملیات پزشکی می‌تواند از انتشار این بیماری جلوگیری کند.
روش های پیشگیری از بیماری های مقاربتی
روش های پیشگیری از بیماری های مقاربتی شامل موارد زیر می باشد:
- استفاده از کاندوم: استفاده از کاندوم در هر رابطه جنسی باعث کاهش احتمال انتقال بیماری های جنسی می شود.
- آزمایش برای بیماری های جنسی: برخی از بیماری های جنسی از قبیل سیفیلیس و هپاتیت B و C، می توانند برای مدت طولانی بدون نشانه های خاص بیماری در بدن باقی بمانند. بنابراین آزمایش برای این بیماری ها می تواند از انتقال آنها به دیگران جلوگیری کند.
- واکسیناسیون: واکسیناسیون علیه بیماری های جنسی از جمله هپاتیت B و ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) می تواند از ابتلا به این بیماری ها جلوگیری کند.
- همراهی با یک شریک جنسی: با انتخاب یک شریک جنسی پایدار و عدم داشتن روابط جنسی با بیماران یا افرادی که به بیماری های جنسی مبتلا هستند، می توان از انتقال بیماری های جنسی جلوگیری کرد.
- تست و درمان: برای بیشتر بیماری های جنسی، تشخیص و درمان سریع می تواند از انتقال بیماری به دیگران جلوگیری کند.
ترکیبی از این روش ها می تواند بهترین راه برای پیشگیری از بیماری های جنسی و مقاربتی باشد. به همین دلیل، بهتر است با پزشک خود درباره روش های مناسب پیشگیری مشورت کنید.
منبع مقاله:
